Bewegen tussen twee werelden

Bewegen tussen twee werelden

Het was midden in de zomer. Een warme, zwoele nacht. Ik werd wakker en merkte dat ik me niet meer kon bewegen, behalve mijn ogen.

Even dacht ik dat ik dood was. Toch voelde ik dat ik in mijn eigen bed lag. Ik draaide mijn ogen zo ver mogelijk naar rechts en zocht naar mijn lief. Het lukte niet. Ik spitste mijn oren en zijn rustige ademhaling bevestigde dat ik nog naast hem lag.

Toen gebeurde het, ik voelde mezelf uit mijn lichaam treden en een magnetische kracht trok me naar het universum.

De wijsheid van je lichaam spreekt

Alle emoties die we ervaren zijn eigelijk lichamelijke reacties van gedachten van je geest. De emotie ontstaat op de plaats waar lichaam en verstand elkaar ontmoeten. Het is je verstand, of eigenlijk de wijsheid van je lichaam die spreekt.

Ik leg geregeld uit in de yogales dat niet alleen je brein een geheugen heeft. Eigenlijk heeft elke cel in je lichaam een geheugen. Door jezelf te observeren en niet te identificeren met je denken, gedachten en emoties, word je een toeschouwer.

Overgave

Zo zweefde ik die nacht ook boven mezelf, als een toeschouwer. Ik zag mezelf en mijn partner in bed liggen en ging steeds verder en verder de ruimte in. Het voelde heerlijk. Ik gaf me over aan deze vreemde, nieuwe ervaring. Nog onwetend als een klein kind, vol verwondering en zonder angst.

 

Angst gaat vaak over de toekomst

Het ontstaan van angst staat eigenlijk los van echt gevaar. Angst komt in vele vormen, zoals een onbehagen gevoel, bezorgdheid, benauwdheid, nervositeit of spanning.

Het gaat bij deze vormen van angst niet om wat zich op dat moment afspeelt. Vaak gaat het over de toekomst. Om wat mogelijk zou kunnen gebeuren, terwijl het op dit moment nog helemaal niet aan de orde is. Angst voor verlies bijvoorbeeld (voor je huis, partner, gezondheid of baan), of faalangst (tijdens een examen of een sollicitatiegesprek), angst om gekwetst te worden en ga zo maar door.

Eigenlijk komt het er allemaal op neer dat we bang zijn voor de dood, schrijft Eckhart Tolle in zijn kleine boekje De kracht van het NU.

 

Bijzondere reis

 

Ik zag sterrenstelsels en voelde me vredig en rustig. Er was geen angst. Ik werd naar een groot licht gezogen. Eigenlijk wilde ik niets liever dan ernaartoe, hoewel ik wist dat het mijn tijd nog niet was. Hoe lang het geduurd heeft? Geen idee. Tijdsbesef was er niet.

Op een gegeven moment voelde ik dat ik weer terugkwam in mijn lichaam. Alles voelde zwaar aan. Langzaam probeerde ik weer wat te bewegen. Met alle kracht die ik in me had draaide ik op mijn zij. Ik raakte mijn slapende echtgenoot aan om deze bijzondere reis te delen.

 

Bewustzijnsverandering

Als je de eerste glimpen hebt opgevangen van een tijdloze ruimte van je bewustzijn, zo las ik, begin je heen en weer te bewegen tussen verschillende dimensies van tijd. Het gaat om een diepe bewustzijnsverandering.

Als een soort Rupsje Nooitgenoeg verslond ik diverse boeken op het esoterische vlak. Ik, ooit zo’n ‘down to earth girl’, transformeerde nu naar een wel heel zweverig type. Iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden.

Ruimte voor transformatie en groei

Er zijn periodes waarin de dingen naar je toe komen en het goed met je gaat. Dan lijkt alles te lukken en heb je de wind in de zeilen. Maar deze periodes duren niet eeuwig. Ze worden afgewisseld met periodes van tegenslag en mislukking. Waarin alles wat je hebt opgebouwd uit elkaar valt en je dingen moet loslaten om ruimte te maken voor transformatie en groei.

Mijn eerste reactie is vaak vechten en behouden van het oude. Vastklampen en me verzetten. Het is eigenlijk tegen de stroom in zwemmen en dat kost veel energie. Je gaat de strijd aan tegen het leven en dit veroorzaakt veel lijden. Door dit in te zien kon ik me berusten en legde ik gauw mijn strijdbijl neer.

Ik sluit deze periode van mijn leven af. Zodat er ruimte is voor groei, een nieuw leven en misschien wel een nieuwe wereld.

Een nieuwe wereld creëren

Maar hoe deel ik deze nieuwe ervaringen? Het is bijna onmogelijk zoals het nu lijkt. Zo’n andere beleving in een hele andere wereld. Af toe lijkt het wel of ik tegelijkertijd in twee verschillende werelden leef. Die ene bekende wereld en de nieuwe die ik nooit bewust heb opgezocht. Die vanzelf is ontstaan met een andere realiteit en weten. Een weten waar mijn verstand niets van weet. Laat staan begrijpt.

Het oude komt niet meer terug. Ik moet mezelf opnieuw uitvinden en me overgeven aan de stroom van leven. Het oude achterlaten. Net als de wereld waar we momenteel met z’n allen in zitten. Alles is vergankelijk en we kunnen met elkaar een nieuwe wereld creëren. Ik ga alvast. Wie volgt nog meer ?

Foto’s: Jose Meboer, creator of awareness 

 

 

 

 

 

Facebook
Twitter
LinkedIn