‘Hoe meer we beperkt worden in onze vrijheid, hoe meer we worden gedwongen om onze vrijheid in onszelf te creëren. Vrijheid is een gevoel. Het gevoel van vrijheid vind je in jezelf .’ Dit lees ik in het boek de Keuze van Edith Eva Eger. Ik moet eerlijk bekennen: die vrijheid in mezelf te blijven vinden, dat is misschien wel de grootste uitdaging allertijden.
Science fiction is geen fiction meer
Als kind zat ik tussen mijn broertjes op de grond voor de televisie en keek ik naar sciencefictionfilms. Die grote donkere wereld tussen de vele sterrenstelsels, ruimteschepen die heen weer flitsten en het eeuwige gevecht tussen goed en kwaad. Met grote ogen en een duim in mijn mond keek ik er gebiologeerd naar. Vele jaren later vind ik het filmgenre nog steeds interessant, al dringt het steeds meer tot me door dat deze science fiction geen fiction meer is.
Ik lees verder in De keuze: ‘Leef je vanuit angst dan laat je de buitenwereld je binnenwereld bepalen. De wereld is een kopie van je innerlijke binnenwereld of je innerlijke bewustzijn.’
Nu nog geldt voor zo’n 20% van de inwoners in Nederland dat ze beperkt worden in hun vrijheid. Zij moeten zich laten testen voordat ze toegang krijgen tot bepaalde gelegenheden in onze maatschappij. Dat duurt vast niet heel erg lang, is mijn inschatting. Binnenkort kunnen de mensen die dansen met Jansen in de rij staan voor hun tweede prik. Doen ze dit niet, dan kleurt hun schermpje ook rood. Vervolgens is de rest van de Nederlandse inwoners weer aan de beurt voor een derde booster en wellicht hun vierde shot. Israel geeft op dit moment de toon aan waar het tot mijn grote verbazing naartoe gaat.
‘En ik vond mijn wens om uit te stijgen boven wat ik zag als beperkingen die mij werden opgelegd. Ik wist nog nog niet dat de beperkingen die overstegen moesten worden niet van buitenaf kwamen… ze kwamen van binnenin’ (
De keuze, blz. 194-195).
Weer zo goed als terug bij af
Ik heb er lang over gedaan om mijn hoofd weer op een lijn te brengen met mijn lichaam, en in het bijzonder met mijn hart. Om de signalen van mijn wijze lichaam te kunnen waarnemen, interperteren en, nog belangrijker, er ook naar te handelen. Als ik dacht dat ik er bijna was, gebeurde er iets in mijn leven en was ik weer zo goed als terug bij af. Dit gebeurde uiteraard in stressvolle situaties in het dagelijks leven.
Nog steeds kom ik bij elke yogahouding pijnlijke stukken tegen die zijn opgeslagen in mijn lichaam, vooral in mijn rechterschouder en -heup op dit moment. Het zijn resten van verdiet, spijt, boosheid of, nog erger, woede en wrok. Misschien zijn het zelfs wel resten van pijn die van generatie op generatie wordt overgedragen.
Je zelfhelend vermogen
Je zelfhelend vermogen is enorm groot. Genezen is mogelijk als je ervoor kiest. Als je de verantwoordelijkheid op je neemt om het verleden en verdriet achter je te laten.
Beschouw je pijnlijke ervaringen niet als een blok aan je been, maar beschouw ze als een geschenk. Want dat zijn ze eigenlijk. Ze bieden je perspectief en zijn betekenisvol. Ze bieden je de mogelijkheid om je kracht en je unieke doel te vinden.
Er bestaat geen universele methode om te genezen, maar er zijn stappen die je kunt aanleren en oefenen. Stappen die iedereen op hun eigen manier moet nemen. Stappen op zoek naar vrijheid.
Een eerste stap is verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gevoelens. Niet langer gevoelens onderdrukken of ervoor weglopen en niemand anders de schuld geven van je gevoelens. Deze stap zet ik zelf op dit moment. Ik leer te accepteren dat deze gevoelens alleen van mezelf zijn.
Pijn doorvoelen
Pijn moet je niet vermijden, maar juist doorvoelen en op een veilige manier uiten, zodat je het uiteindelijk ook weer kunt laten gaan. Erkennen dat het er is, dat het er mag zijn. Het woorden geven als verdriet, woede, boosheid, angst en nog veel meer. Het benoemen van deze emoties geeft je namelijk een soort handen en voeten. Het helpt je ook om lichamelijke reacties te herkennen. Let goed op, want die zijn soms subtiel.
Als je een beslissing moet nemen of iemand je wat vertelt, let dan eens goed op of iets in je lichaam aanspant. Hiermee geeft je lichaam namelijk vaak aan dat iets niet pluis is. Het kunnen je mondhoeken zijn, of de bekende onderbuikgevoelens, maar ook de spiertjes rond je ogen. Je voelt eigenlijk een verkramping, verkleining en minder ruimte. Soms hou je letterlijk of figuurlijk je adem in.
Pas op voor zo’n chronisch verkrampend energieveld. Het is ziekmakend en kost energie.
Voelt iets goed, dan ervaar je juist ruimte. Je begint spontaan te glimlachen, wordt blij of voelt de bekende opluchting en ademruimte. Energie die stroomt geeft je een warm, ontspannen en ruimtelijk gevoel. Je lichaam fluistert en het is aan jou om naar die subtiele signalen te leren luisteren.
Het blijft telkens weer de uitdaging om alle lichamelijk reacties te mogen ervaren of, beter gezegd, te verdragen, met de gedachte dat ze van tijdelijke aard zijn. Ze stromen door mijn lichaam, ik ervaar ze en dan gaan ze ook weer weg. Op deze manier wil ik voorkomen dat ik ze opsla in mijn lichaam. Net als water dat door een rivier stroomt: soms klotst tegen een grote rots aan, maar houdt zich er niet aan vast.
Kiezen om vrij te zijn
Geen doktor, chirurg, psycholoog of therapeut kan mij helen. Nee, zelfs geen guru, dominee of priester. Zelfs de Dalai Lama himself kan mij en ook jou niet genezen. Maar we kunnen de mensen die we in ons leven tegenkomen wel beschouwen als gidsen.
Beschuldig nooit iemand in je leven. Goede mensen geven je vreugde, slechte geven je ervaring, de allerslechtsten leren je een les en goede mensen geven je mooie herinnineringen. Wees selectief in wat je eet, met wie je omgaat, wat je leest en waar je naar kijkt, want voor je het weet creëer je je eigen gevangenis van gedachten. Ik kies daarom zorgvuldig. Ik kan kiezen hoe ik wil leven. Net als dat ik kan kiezen om vrij te zijn.
Je hogere zelf heeft de leiding
Voelen we als mensheid aan wat er momenteel gebeurt in onze wereld? Geloof je net als ik dat integere mensen een verschil kunnen maken? Mijn missie in het leven is zich aan het ontvouwen. Ik wil een groene en gezonde wereld creëren voor iedereen. Na vele omzwervingen ga ik weer terug naar waar ik oorspronkelijk vandaan kom. Het heeft vele levens geduurd en nu is de cyclus rond. Mijn hogere zelf geeft leiding en wijst me de weg.
Ik volg deze weg, hoe spannend ik het ook vind. In overgave en vertrouwen, wat me niet altijd even gemakkelijk afgaat, transformeer ik naar een meer spiritueel pad. Ik manifesteer mijn levensopdracht. Ik kom in actie voor nieuwe generaties om in vrijheid te leven. Je kunt mijn (spirituele) reis en ervaringen volgen en ik ontmoet je graag onderweg naar een nieuwe wereld. Mijn ervaringen zal ik met je delen.
‘In een tijd van universeel bedrog is het vertellen van de waarheid een revolutionaire daad’ – George Orwell
